Του Βοτανικού οι μάγκες 1.11.2018
ή τα κρασιά της Κρήτης (Οινοτικά) στην Αθηναΐδα, Βοτανικό. 5.11.2018 Φέτος οι Κρητικοί ήταν όντως πολύ μάγκες, στα λευκά κυρίως, στα ερυθρά λιγώτερο και λιγώτεροι.
Τα καλύτερα Βιδιανά που έχουμε πιει , για να το πιάσουμε μέηνστρημ αρχικά και μετά πολύ ψαγμένα αμπελοτόπια με φτωχά εδάφη, αιωνόβιοι αμπελώνες προφυλλοξηρικοί, οινοποιήσεις να σηκώνεις και τα δύο φρύδια με φυσικές οξύτητες στο 7.4και ph 3.2 από υψόμετρα στο 750-900 μέτρα. Ορυκτότητα και πολυπλοκότητα με πολύ ωραία δουλεμένες οινολάσπες, ναι sur lie, αλλά το μπατονάζ στις οινολάσππες θέλει τρόπο, αν το παρακάνεις με το sur lie γίνεται σούργελο το κρασί.
Οι μάγκες τo είχανε λοιπόν φέτος και τους βρήκα και ανήσυχους. Δυνατές μεσαίες περιοχές, ωραίες οξύτητες, ισορροπία, μακρυές επιγεύσεις και καινούργια πράγματα.
Επιγραμματικά σχεδόν:
Το πορτοκαλλί Μοσχάτο Σπίνας του Δουλουφάκη με 3μηνη εκχύλιση σε πήλινους αμφορείς, μακρυά από τα γευστικά σου δεδομένα, αλλά κάθεται απίστευτα καλά στο στόμα με υπέροχες φίνες τανίνες και κάτσε καλά στα 13 ευρώ ράφι. Η Femina από Malvasia di Candia Aromatica δίνει ένα πολύ τραγανό και ορυκτό, αλλά αρωματικό χρυσαφί κρασί φαγητού.
Λευκό από Λιάτικο του Λυραράκη, προφυλοξηρικός αμπελώνας στα 900 μέτρα, ξέφυγε λίγο χρώμα στην οινοποίηση και ρόδισε ελαφρά, αλλά στο στόμα η οξύτητα και το στυλ απαιτούν θαλασσινά. Και από κοντά ερυθρό πλέον Λιάτικο από άλλο αμπελώνα αντιστοίχων προδιαγραφών, απίστευτη φινέτσα χωρίς βαρέλι.
Φοβερά Θραψαθήρια από Λυραράκη (διακριτικό βαρέλι και τανίνες!) και Ιδαία Γη. Αμφότεροι ισχυρίζονται πως για το φοβερά δεν ευθύνεται η ποκιλία, αλλά τα αμπελοτόπια τους που είναι ψηλά και αγνάντευε.
Βιδιανό βαρελάτο σε Βουργουνδέζικο στύλ ξηροκαρπάτο από Ιδαία Γή, υπέροχα κλασσικό για παλαίωση.
Βιδιανά σεμιναρίου από τους πρωτομάστορες Δουλουφάκη, Λυραράκη, Διαμαντάκη,αλλά και άλλους.
Ασύρτικα ορυκτού χαρακτήρα, πολύπλοκα με ζόρικες οξύτητες και αστείες τιμές από Δουλουφάκη, Λυραράκη, Μανουσάκη και άλλους.
Ο Μαρουβάς ξανάρχεται δια χειρός Μανουσάκη, σε λευκή οινοποίηση, μοντέρνος, πολύπλοκος, κάτσε καλά στα 9 ευρώ ράφι. Και σε ροζέ με λιγάκι Γκρενάς και Σιρά, τα σπάει επίσης. Επί τέλους με επίπεδο αντάξιό του.
Εξαιρετικά Λιάτικα επίσης από Δουλουφάκη και Ιδαία Γη. Ο Δουλουφάκης και μάγκνουμ στα 16+φπα!
Πολύ καλό το Φραγκόσπιτο Του Γαβαλά από Καμπερνέ-Σιρά. Ναι, αυτός που φτιάχνει το πολύ καλό πολυποικιλιακό μάγκνουμ Κατοστράτι ροζέ στα 40κάτι...
Τα κόκκινα του Μανουσάκη. Το Sohoro Καμπερνέ Σιρά του Μαραγκάκη. Το Gold Cuvee Μαντηλάρι – Σιρά του Μιχαλάκη και το μονοποικιλιακό Μαντηλάρι του 2008 του ιδίουστα 11 και 8 ευρώ σας κλέβουν. Και το Scalarea (πρώην Σκαλάνι) σταθερή στιβαρή αξία του Μπουτάρη.
Και το Ζα-ζα-ζου του Λυραράκη, ημίξηρο Βηλάνα, Βιδιανό, Μοσχάτο, πολύ παιχνιδιάρικο (καταργήθηκε με πληροφόρησαν το κοριτσίστικο) στο πολύ ωραίο μπουκάλι και πολύ χιτ και για αλεκτωροουρές.