Οι Ρως, η Ρωσία του Κιέβου...
...ο Ταμουτζίν, ο Αλέξανδρος Νέφσκυ και κάτι ψιλά, ή τα πράγματα δεν είναι πάντα όσο απλά όσο φαίνονται. 22/2/2022. Λίγο πριν το 900 μ.Χ. μια ομάδα Βίκινγκ,
που λέγονταν Ρως αλλά και Βάραγγοι, με αρχηγό τον Ρούρικ ιδρύει το Νόβγκοροντ και γίνεται βασιλίάς και των εκεί Σλάβων θηρευτών και εμπόρων. Ο διάδοχός του Ολέγκ ήταν βασιλιάς όχι μόνο του Νόβγκοροντ, αλλά και του Κιέβου κάπου 950 χλμ νότια. Το Κίεβο λοιπόν έγινε πρωτεύουσα του πρώτου ρωσικού κράτους, της Ρωσίας του Κιέβου, με άρχοντες πρίγκηπες Βαράγκων. Κάποια στιγμή έκαναν και μαγκιές, διέπλευσαν τη Μαύρη Θάλασσα και επετέθησαν στην Κωνσταντινούπολη, αλλά οι δικοί μας που μιλούσαν ελληνικά τους έκαψαν με υγρόν πυρ να βάλουν μυαλό.
Το 957 η Ρωσίδα πριγκήπισσα Όλγα επισκέφθηκε την Κωνσταντινούπολη, ασπάστηκε το Χριστιανισμό και οι γιοί της και εγγόνια της ολοκλήρωσαν τον εκχριστιανισμό των Ρώσων, που ασπάστηκαν την ορθοδοξία. Επί Ιαροσλάβου Α’ του Σοφού (980-1054) κορυφώθηκε η ισχύς του κράτους εκτεινόμενο από τη Μαύρη Θάλασσα ως τη Βαλτική, αλλά μετά το θάνατό του άρχισε να παραπαίει.
Το 1162 όμως γεννήθηκε ο Τεμουτζίν, ένα παιδί που θα γινόταν ο μεγαλύτερος στρατιωτικός ηγέτης που γνώρισε ο κόσμος. Όταν οι Ρώσοι σκότωσαν τους απεσταλμένους των Μογγόλων που είχαν σταλεί για διαπραγματεύσεις, ο στρατηγός του Τσεγκίς Χαν Sabutai επιτέθηκε και διέλυσε τους ενωμένους Κουμάνους και Ρώσους το 1223. Οι Ρώσοι όμως συνέχισαν τις μαγκιές, οπότε οι Μογγόλοι εδραίωσαν την κυριαρχία τους στο βόρειο τμήμα της χώρας και το 1240 πέρασαν τον παγωμένο Δνείπερο και κατέστρεψαν οριστικά το Βασίλειο της Ρωσίας του Κιέβου τέσσερις αιώνες μετά την ίδρυσή του.
Στο μακρυνό βορά παρέμενε όμως ο Αλέξανδρος, στρατιωτικός διοικητής του Βόβγκοροντ. Καταλαβαίνοντας τη ματαιότητα της αντίστασης, υποχρέωσε τους συμπολίτες του να πληρώσουν φόρο υποτέλειας στους Μογγόλους, πράγμα που τους έκανε να τον σεβαστούν και του επιτρέψουν να αυτοκυβερνάται. Το 1240 νίκησε τους Σουηδούς στο Νέβα, οπότε ονομάστηκε Αλέξανδρος Νέβσκι (Αλέξανδρος του Νέβα) και το 1242 νίκησε τους Τεύτονες Ιππότες, που είχαν πάρει ψηλά τον αμανέ, στην παγωμένη λίμνη Πέιπους, πράγμα που αποθανάτισε έξοχα ο Αϊζενστάιν στο ομώνυμο φίλμ σταλινικής προπαγάνδας, που μπορεί να έχετε δει, ακόμα και αν δεν είστε αριστεροί.
Η Ρωσία παρ’ όλα αυτά παρέμενε υποτελής του Μογγολικού Χανάτου. Σταδιακά όμως η Μόσχα που ήταν μακρυά από τη Χρυσή Ορδή και την αρπάγη Πολωνών και Λιθουανών άρχισε να δυναμώνει με τον Ιβάν τον Α’, συλλέγοντας φόρους και από άλλους υποτελείς γείτονες για λογαριασμό των Μογγόλων. Αργότερα, το 1380, ο Δημήτριος του Ντον νίκησε για πρώτη φορά τους Τάταρους ( Ευρωπαίους Μογγόλους), αφαιρώντας τους το φωτοστέφανο των ακατανίκητων πολεμιστών. Ο Ιβάν Γ’ τον 14ο αιώνα εδραίωσε τη Ρωσία, τη λάμπρυνε και προλείανε το έδαφος για τον Ιβάν τον Τρομερό. Το 1672 γεννήθηκε ο ο Πέτρος ο Μέγας που πήρε τη Ρωσία από τα μαλλιά και την έσυρε με το ζόρι στον δυτικό πολιτισμό του 17ου αιώνα. Το έργο του συνέχισε η ικανότατη Γερμανίδα Σοφία Αυγούστα γνωστή ως Αικατερίνη η Μεγάλη, της οποίας εραστής υπήρξε ο Σουβόρωφ, ο καλύτερος στρατηγός της Ρωσίας ever, που κατανίκησε τους Τούρκους και όλους τους άλλους παντού.
Το 1783 η Αικατερίνη προσάρτησε την Κριμαία, την τελευταία περιοχή που εξακολουθούσαν να ελέγχουν οι Τάταροι επί πεντέμισυ αιώνες.
Όλα τα ιστορικά στοιχεία είναι από την Ιστορία του Κόσμου, του Ισαάκ Ασίμοφ, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης. Μόνο το στυλ άλλαξα λίγο.
Και για να γίνουν χειρότερα και πιο μπερδεμένα τα πράγματα, κάπου 8,000,0000 Ουκρανοί πέθαναν το 1932-1933 κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Πείνας, στην προσπάθεια κολλεκτιβοποίησης της Σοβιετικής Ένωσης. Αρκετοί Ουκρανοί το θεωρούν γενοκτονία εκ μέρους του Στάλιν.
Και τώρα βάλτε ένα ποτήρι καλό κρασί, καλή μουσική στο στερεοφωνικό και αναστοχαστείτε ό,τι θέλετε.