Χρόνια πολλά στο Έθνος!
Τηρείστε το τρίπτυχο της Ορθοδοξίας, μπακαλιάρος τηγανητός, σκορδαλιά, παντζάρια και πιείτε μια αστεράτη εμφιαλωμένη ρετσίνα.
Αυτό μπορείτε, αν θέλετε. Στα παρακάτω δεν είμαστε ούτε πιόνια. Οπότε μην κάνετε τον κόπο να απαντήσετε αγανακτισμένα αν διαφωνείτε, είναι άνευ σημασίας.
24.3.2022. Μάλιστα. Πήξαμε από ινστρούχτορες που μας λένε σε ποιες συναυλίες πρέπει να πάμε και ποιες όχι, να εκφράζουμε με σαφήνεια την αγανάκτησή μας για τον «παράφρονα» Πούτιν, πώς πρέπει να σκεφτόμαστε, Υπουργείο Ορθής Σκέψης δηλαδή, και φυσικά, σταλινικοί φασίστες είναι απλά οι άλλοι που διαφωνούν μαζί μας, έχουν το θάρρος να κάνουν ορθολογική ανάλυση της κατάστασης χωρίς να νοιώθουν πως πρέπει να ανήκουν στο πλήθος που βελάζει «οι καϋμένοι οι Ουκρανοί» ενώ δεν συνειδητοποιεί τις γεωπολιτικές συνιστώσες. Και έχουμε τον κακό βλοσυρό Πούτιν από τη μία και τον γελοίο Ζελένσκυ από την άλλη που βρήκε το ρόλο της καριέρας του και τον αντιγράφουν όλοι οι πρωθυπουργοί. Ο Πούτιν είναι σίγουρα κακός, σκληρός και αδίστακτος και κυρίως άνευ δυτικού τάκτ, ο Ζελένσκυ όμως παρασύρει τη χώρα του στην καταστροφή, αφού της έταξε πρώτα φρούδες ελπίδες ειδόδου στο ΝΑΤΟ. Ο Ρώσος είναι προφανώς καταδικαστέος για την εισβολή, αν όμως προσπαθούσε να βάλει πυραύλους στην Κούβα είμαι σίγουρος πως οι Αμερικάνοι θα έκαναν χειρότερα.Ο Ρώσος λιτός, ωμός και τραχύς, εμείς οι Δυτικοί ευγενικοί υποκριτές, με καταβολές από τη Βικτωριανή ηθική, όταν τα πράγματα απαγορευόταν δια ροπάλου να ειπωθούν με το όνομά τους.
Ο Χίτλερ, ο Στάλιν, ο Πινοσέτ, ο Πούτιν, ο Κιμ, δεν είναι παράφρονες, τρελλοί κλπ, αλλά αδίστακτοι, σκληροί και ανελέητοι, ίσως και «τέρατα». Για κάποιους ο Χίτλερ έδωσε πίσω στους Γερμανούς την αυτοεκτίμηση που είχαν χάσει, όπως και ο Πούτιν μετά τον Γέλτσιν. Μπορεί να μη μας αρέσει το όραμά τους που πέταξε εκατομύρια ψυχές στα σκουπίδια, αλλά τρελλοί δεν ήταν, όποιος το ισχυρίζεται έχει ανώριμη γεωπολιτική σκέψη και είναι μακρυά νυχτωμένος ή ψαρεύει δημοσιότητα στα παράθυρα της τηλεόρασης.
Η Ρωσία δεν είναι ο Πούτιν, αλλά μια παλιά αυτοκρατορία που διαφέντευε τις τύχες του κόσμου ως τις αρχές του 20ού αιώνα μαζί με την Αγγλική, την Αυστροουγκρική, τη Γαλλική και την Οθωμανική, μέχρι που υπερκεράστηκαν όλες από την αμερικανική μετά το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου με αντίπαλο δέος την ΕΣΣΔ. Η Δύση αρνήθηκε δις στη Ρωσία να συμμετάσχει στο ΝΑΤΟ, το 1992 και το 2000, να ξαναγίνει αυτό που ήταν πάντα δηλαδή, μέρος της Ευρώπης, επειδή οι Γιάνκηδες δεν παίζουν τους καθολικούς και τους ορθόδοξους και επειδή έτσι θα δημιουργούνταν ένα ισχυρό τόξο ρωσοευρωπαικό, σαν αντιστάθμισμα στην άνοδο της Ανατολής και του Μουσουλμανικού τόξου.
Η φθίνουσα Αμερικανική Αυτοκρατορία έχει προ πολλού αναγνωρίσει τον επερχόμενο υποσκελισμό της από την Κίνα με τον αρχαίο πολιτισμό και την ανατολή γενικότερα, αλλά αντί να δημιουργήσει ένα Δυτικό Τόξο με την Ευρώπη και τη Ρωσία, όπως παλιά εναντίον της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, στρέφει την Ευρώπη εναντίον της Ρωσίας για να τις αποδυναμώσει αμφότερες και να μείνει στην κορυφή της Δύσης με τους προτεστάντες Άγγλους, Αυστραλούς και Νεοζηλανδούς. Ακριβώς όπως η σκύλα βασίλισσα στο Game of Thrones υπόσχεται βοήθεια, αλλά αφήνει τους άλλους να πολεμήσουν μόνοι τους τους ζόμπι εχθρούς της ανθρωπότητας, ώστε αν νικήσουν, να είναι αποδυναμωμένοι και να μπορεί να τους ξεπετάξει. Στην ταινία οι καλοί νικούν. Εδώ η Ουκρανία θυσιάζεται ως Ιφιγένεια, η Ευρώπη αποδυναμώνεται ενεργειακά και οικονομικά, η Ρωσία δαιμονοποιείται και απομονώνεται, χωρίς να είναι σίγουρο πως θα γίνει τελικά το γινάτι του Μπάιντεν, που έχει κάνει ένα σωρό λάθη ή θα κερδίσει ο Πούτιν την παρτίδα, ή θα χάσουν αμφότεροι από τρίτους, ενώ η Κίνα μένει απερίσπαστη να καλπάζει. Ο Μπάιντεν αφού βομβάρδισε τη Γιουγκοσλαυία, «βομβαρδίζει» εμάς που χειροκροτούμε σαν ηλίθιοι. Και ο πρωθυπουργός μας κατάφερε να μας στοχοποιήσει στα μάτια των Ρώσων. Ο πατέρας του, ευφυέστατος και διορατικός πολιτικός, δεν θα έκανε ποτέ τέτοιο λάθος. Το μέλλον προβλέπεται ζοφερό.
Φυσικά υπάρχουν και άλλα πολλά αλληλοεπιδρώντα σενάρια που παίζουν ταυτόχρονα σε όλες τις μεριές του Πλανήτη και κάποια εξηγούν με περισσότερες λεπτομέρειες το «γιατί η Ουκρανία». Αλλά ο στόχος μου δεν είναι αυτός, ούτε και μπορώ να βεβαιώσω την εγκυρότητά τους με στοιχεία, μπορεί δε επίσης να γίνει η πατάτα και να μην προλάβουμε ούτε να πιούμε τα κρασιά που έχουμε στο συντηρητή. Είναι όμως αρκετά βέβαιο πως τα δύσκολα για την Ουκρανία είναι μπροστά, μια διχοτόμηση είναι ίσως η πλέον ανώδυνη λύση που θα την χώριζε στο παλιό ρωσικό κομάτι και το άλλο της Αυστροουγγαρίας. Σίγουρο είναι επίσης πως η Ευρώπη θα οπισθοδρομήσει και εμείς μαζί της. Όλες οι ενεργειακές αποφάσεις που παίρνονται έχουν πολύ κοντά πόδια, τόσο, που το καταλαβαίνουμε και εμείς με λίγο ψάξιμο. Βάλτε led στο σπίτι σας, αλλά κρατήστε το δήθεν ενεργοβόρο αυτοκίνητο με τον κινητήρα εσωτερικής καύσης.