Μονεμβασιά Κτήμα Θεοδωρακάκου

Τάχουμε ξαναπεί. Οικογενειακή επιχείρηση, ιδιόκτητοι αμπελώνες 400 στρεμάτων, ποικιλίες: Κυδωνίτσα, Ασύρτικο, Μοσχάτο μικρόρωγο, Μονεμβασιά,

Μαυρούδι, Αγιωργίτικο. 3 λευκές ετικέτες, 2 ροζέ, 3 ερυθρές, 1 γλυκό παλαιωμένο. Περί Μονεμβασιάς ο λόγος απόψε.

Την έχω ξαναδοκιμάσει και πάντα η μεγάλη αδελφή η Κυδωνίτσα με κλέβει και πάμε για περαιτέρω. Δεν είναι πως δεν είναι ωραία η μικρή, αλλά η μεγάλη έχει το knack*και τελειώνει η υπόθεση. Απόψε όμως πήγαινα για το Ασύρτικο να το ταιριάξω με το μυξινάρι του κιλού και έκανα λάθος την ετικέτα. Έ, αφού έκανα λάθος, είμαι κύριος και συνέχισα ως δει. Και ω της έκπληξης! Άλλο κρασί η Μονεμβασιά μόλις χρόνισε! Πάει εκείνο το ντροπαλό, έντονα  λεμονάτο, ελαφρύ με την υψηλή οξύτητα και τη γρήγορη επίγευση.

Έντονη μύτη γκρέιπφρουτ, περγαμόντου, νεραντζιού, τζίντζερ. Τα 3 τελευταία μάλλον τριτογενή, προέκυψαν από την εξέλιξη στη φιάλη, που δείχνει να έχει δρόμο μπροστά της. Στόμα με υψηλή οξύτητα αλλά πλέον σώμα σαφώς άνω του μετρίου, όπως και η ένταση γεύσης και το μήκος της επίγευσης. Εδώ εύφημος μνεία για την ποιότητα της τελευταίας, που κατάφερε να έχουμε τελειώσει το ψάρι και έχουμε κρασί στα ποτήρια μας για άφτερ ρουθουνίσματα. Τα ίδια αρώματα βρήκαμε στο στόμα, το γκρέιπφρουτ και το νεράντζι διαρκούσαν περισσότερο, το τζίντζερ ένας αέρας. Σωστά καταλάβατε,παρόλο που το οψάριον ήτο εξαιρετικόν, είπαμε περισσότερα λογάκια για το κρασί. Έχω τη διάθεση να δοκιμάσω παλιές χρονιές του πλέον. Ίσως να μην πιάνει πενταετία, αλλά άλλα 2, ίσως και 3 χρόνια θαρρώ τα έχει. Τα όρια, τα όρια, ο άνθρωπος ψάχνει πάντα τα όρια...

Το ηθικό δίδαγμα είναι πως ο Νίκος Θεοδωρακάκος είναι από τους οινοποιούς που δεν στήνουν τα κρασιά τους για να εντυπωσιάσουν τους πρώτους μήνες και να αδειάζουν προς το τέλος της χρονιάς, αλλά φροντίζει να ωριμάσουν καλά πριν τα ελευθερώσει στην αγορά, με αποτέλεσμα μετά να παλαιώνουν καλά έως εξαιρετικά, όπως το Μαυρούδι του. Δεν είναι ο μόνος, αλλά η αλήθεια να λέγεται.

Για το μυξινάρι τι να πω; Ευτυχώς που δεν τόχετε πάρει χαμπάρι και τρώμε καλό ψάρι τζάμπα.

* The Knack ...and How to Get It, 1965, Richard Lester : Michael Crawford, Rita Tushinghum…O Lester έχει κάνει ταινίες cult, όπως αυτήν και τις 2 των Beatles: Help & A hard day’s night, αλλά και το Petulia, εκτός από  blockbusters όπως 3 Σωματοφύλακες, Ντ’ Αρτανιάν, Superman…