Gewurztraminer 2019

     6/8/2020. Κτήμα Κοκοτού. Αρχής γενομένης το 1980 είναι από τα παλαιώτερα και ωραιότερα κτήματα της χώρας με ένα από τα πρώτα εμβληματικά Καμπερνέ

και πολλή δουλειά ανάδειξης του Σαββατιανού στους χαλεπούς καιρούς του. Στη νέα του εποχή εμφανίζεται με αρκετές νέες ετικέτες, εκτός από τις ανανεωμένες παλαιές και το σημερινό κρασί είναι μόλις 2800-3000 φιάλες από 4 στρέμματα αμπέλι 30 ετών, δίπλα στο οινοποιείο στη Σταμάτα Αττικής, μπολιασμένο πριν 8 χρόνια.

     Θα αρχίσω ανάποδα. Είναι ένα πολύ ωραίο καλοκαιρινό, ανοιξιάτικο, φθινοπωρινό κρασί που με το ένα πόδι πατάει στην τυπικότητα της ποικιλίας με τα έντονα εξωτικά αρώματα της μύτης, ενώ με το άλλο έχει λιγώτερο τονισμένο το αλκοόλ και την λιπαρότητα στο στόμα (το αγγλικό oiliness/oily texture ακούγεται καλύτερα και είναι τεχνικά αρτιώτερο), αλλά τονισμένη την οξύτητα, με αποτέλεσμα μια πολύ καλύτερη ισορροπία απ’ ό,τι συνήθως. Είμαι σίγουρος πως θα αρέσει τόσο στους πιστούς, όσο και στους αιρετικούς, γιατί κακά τα ψέματα, η επιτυχημένη ισορροπία στο κρασί είναι απτό επιχείρημα.

    Το χρώμα στο ποτήρι είναι ένα πολύ αναλάφρο λεμονοχρυσαφί, αλλά είναι η μύτη που συνεπαίρνει. Έντονα αρώματα βερύκοκκου, ποικιλία τριαντάφυλλων, εξωτικών φρούτων και λουλουδιών όπως γιασεμί και αγιόκλημα και μπαχαρικά, όπως το αρωματικό πιπέρι Σετσουάν, κυριαρχούν χωρίς να είναι λιγωτικά. Δοκιμάζοντας, η υψηλή οξύτητα είναι πολύ ευχάριστη έκπληξη μαζί με το ισορροπημένο 13άρι αλκοόλ, αρκετά από τα ευρήματα της μύτης υπάρχουν και στο στόμα, δημιουργώντας έτσι μια σφιχτή πολύ κομψή δομή με περισσότερη πολυπλοκότητα από ό,τι θα περίμενες από ένα τόσο αρωματικό προφίλ, που οδηγεί σε αντίστοιχα μακρύτερη απολαυστική επίγευση αρκετών μμμμ... Τελικά, υπάρχει κάτι σέξυ εδώ, υπαινικτικό, αλλά σαφές. Κάτι σαν φόρεμα που θροΐζει στον άνεμο διαγράφοντας ανησυχητικά ένα θεληματικό κορμί. Μην το χάσετε.

    Γνωρίζοντας τη ποικιλία, ετοιμάστηκαν κάτι παλιογαρίδες που περίσσεψαν του ψαρά και μια σαλάτα με πληγούρι, μαριναρισμένο κολοκύθι, δυόσμο, μαϊντανό και ντοματίνια, που έπαιξαν δεύτερο βιολί στην ορχήστρα. Τρομπέτα ο Miles Davies, στη μπαγκέτα ο Duke Ellington. Εσείς μπορείτε με ασιατικά τσίμπι-τσίμπι, ή πλούσια πολύχρωμη σαλάτα και φίνα αλλαντικά και ψωμάκια ή κριτσίνια...